"وقتي مي فهمم كه دوستم داري" امام علي ( ع) در مناجات شعبانيه: اِلهى لَمْ يَكُنْ لى حَوْلٌ فَانْتَقِلَ بِهِ عَنْ مَعْصِيَتِكَ اِلاّ فى وَقْتٍ اَيْقَظْتَنى لِمَحَبَّتِكَ وَكَما اَرَدْتَ اَنْ اَكُونَ كُنْتُ فَشَكَرْتُكَ بِاِدْخالى فى كَرَمِكَ وَلِتَطْهيرِ قَلْبى مِنْ اَوْساخِ الْغَفْلَةِ عَنْكَ. ترجمه: خدايا من آن نيرويى كه بتوانم بوسيله آن خود را از نافرمانيت منتقل سازم ندارم مگر در آن وقت كه تو براى دوستيت بيدارم كنى و آن طور كه خواهى باشم پس تو را سپاس گويم كه مرا در كرم خويش داخل كردى و دلم را از چركيهاى بى خبرى و غفلت از خويش پاكيزه ساختى. فقط يك وقت ميتونم به گناه بگم نه!!! وقتي ميفهمم كه دوستم داري. اون وقت اوني ميشم كه تو ميخواي.«كَما اَرَدْتَ اَنْ اَكُونَ كُنْتُ» محبت آدم ها رو معصيت كار نميكنه. كيمياي عشق آدم سازه نه طاعت سوز!!!   پي نوشت: ١- من به شما ثابت كردم كه پدرت اونقدر مهربونه كه اگه بدترين رفتارها رو باهاش داشته باشي بازم شما رو از ارث محروم... (ادامه مطلب)