"من" هر وقت به مرگ فكر مي كنم انگيزه ي بالاتري براي آزادي در وجودم نقش مي بندد!! آزادي در انديشه. آزادي در بيان. آزادي در دوست داشتن. آزادي از آزادي!! هر بار به عالم بعد از مرگ فكر ميكنم - به سلطنتِ حقيقت -همه ي قفل هاي منفعت طلبي ، از دست و پايِ زبانم باز مي شود. مرگ پايان نيست. دنيا، نام زني است كه در رحم زمين همه ي ما را باردار است. اما اين بار قضا و قدر به دست ماست. تا در فرصت عمر نقش جمال خويش را ترسيم كنيم!! چشم باز كنيم و بال و پري بگشائيم !!! اين گوي جادو-رحمِ زمين- هيچ مرزي ندارد . نه مرزي در مكان و نه حتي مرزي در زمان !!! ميتواني به هزار و چهارصد سال قبل برگردي و كنار "يتيم عرب" مهرباني را مشق كني ! ميتواني نيمه شبي رازآلود كيسه ي نان و خرمايي بر دوش بگيري وبازي شير مرد فاطمه ي بنت اسد با بچه هاي كوفه را به تماشا بنشيني!! مي تواني به عقب تر برگردي به ميان مرداني با قد و بالايي چون نخل، قوم عاد و ثمود!!! من بار ها و بارها به ميان قوم هود و صالح رفتم و با آن... (ادامه مطلب)